Yukarıdaki fotoğraflar bazılarında dostluk, kardeşlik hisleri uyandırabilir. Benim öfkemi arttırmaktan başka bir şeye yaramadı. Karşıyaka çarşısında binler Özgür Soylu'yu uğurladı. Kaşkollardan anlaşılacağı üzere Karşıyakalısı, Göztepelisi, Fenerbahçelisi, Galatasaraylısı, Bursalısı, Bucalısı ve daha bir çok kulübün taraftar toplulukları oradaydı. Hepsi kolkola yanyana aynı acıda birleşerek yürüdüler. Ama onları bu caddede, tribünlerde bir araya getirebilmek için -illa birilerinin ölmesi- gerekiyor. Yoksa o çarşıda değil Göztepe atkısı, Fenerbahçe formasıyla yürüseniz birileri tarafından taciz edilirsiniz. Zamanında sırf Karşıyaka'ya gidiyor diye taşladıkları belediye otobüslerine binerek geldi Göztepeliler Karşıyaka'ya. Birbirini Dereağzında dereye atan, her maç birbirinin anasına söven Ultraslan ve Genç Fenerbahçeliler de yanyana ağladı Özgür'e. Hepsinin acısı büyüktü. Paylaşarak azaltmaya çalıştılar bu acıyı. Sonra dağıldılar. İlk karşılaştıkları maçta annelerine sövmek, birbirlerini öldürmeye ant içmek için. 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder